Seninde diğerlerinden farkın yokmuş yuh olsun..! Nasıl sahte kimliğe bürünmüşsün yıldız gözlüm… Keşke sen o eski sen olsaydın. Deniz kadar sade, gökyüzü kadar temiz, yıldızlar kadar pırıltılı eskilerin olsaydın..! İnan uğruna neler yapılmazdı; yuh olsun yuhlar senin olsun. Şimdi esen rüzgarlara vermişsin kendini bulut parçaları gibi dağın dibinden akan berrak su gibiydin, dağılmışsın ırmaklardan denizlere. Olma bu kadar! Ben seni böylemi tanımıştım? Yuh olsun yuhlar senin olsun. Bir papatyaydın son yaprağa kadar düşündürdün. Erişilmezdin hani evren kadar eriştiler işte sana erişelmezliğinin direncidemi bu kadar..!
‘Ben onsuzda mutlu olurum’ demişsin bunada yuh olsun..! O denize çağıran gözlerin varya okyanustan beter olsun..! Benim ümitlerimi bozkırların sonbaharı gibi yaptın ya seninkide susuz kalmış ağacın yaprağından beter olsun..! yuh olsun yuh olsun nankörlüğüne yuh olsun..! ‘Ben onu hiçç sevmedim’ demişsin bunada yuhh olsun..! Oysaki neler paylaşmıştık o dünlerde… Şahitim yok ki rabbimden başka… Verdiğin dilindeki yeminlerine aslında bu yuhlarım seninle geçirdiğim günlerime, elimde kalan bir yırtık fotoğrafınla yediğin gençliğime hem yazıklar olsun hemde yuh olsun beeeee..! aLi Ka..!